List do Mistrza

-
List do mistrza - obraz













Drogi Mistrzu.

Bardzo lubię pisać do Ciebie listy. Piszę je, wierząc w to, że czytasz. Wiem, niektórzy mówią "nie trzeba", a jednak. Potrzeby serca nie można usunąć ot tak. Ciężko się żyje bez pióra. Ono przyciąga jak magnes.

Dzisiaj spacerując o poranku, myślałam o Tobie. Myślałam o marzeniach, do których mnie zainspirowałeś, o tych, które istniały już dawniej. W zasadzie nie ważne ile marzeń się spełni, radością jest dążenie. Nawet jeżeli robię wszystko wbrew innym, całemu światu.

Czasami mam chęć zaniechać, poddać się. Wtedy spotykam Ciebie. Marzenia znów powracają, serce zaczyna bić, łza w oku się kręci. Wstaję ponownie, otrzepuję się niezdarnie, idę.

Wycięłam część listu. Myślę, że już czas. Miało być trochę dłużej, ale sam wiesz jak jest. Nie dam rady. Jestem jak ścięty kwiat. Wazon przewrócony, ktoś wylał wodę. Nie udało się. Widocznie nie moja droga.

Nasza, jest daleko. Kilka zmarnowanych lat. Mały procent sukcesu. Nie lubię porażek. Chcę wszystko na sto procent. Nie mam już czasu.

Stoję u podnóża góry, na której stoisz. Patrzę daleko, widzę Twoją twarz. Uśmiechasz się. Widząc to, ja też. Są ludzie, którzy nigdy nie widzieli mojego uśmiechu. Wierzysz w to? Nie widzieli też łez. Kamienne rysy Tatr. Mówili, że mam zimne serce. Nie potrafili go rozgrzać. Mało kto to potrafi. 16 lat w pełni szczęścia, bez uśmiechu. Bez grama. Chyba muszę wyjechać. Emocje buzują na maksa. Nie ma już szklanych ścian. Wiesz, o czym piszę. Chcę tylko biegać, jak kiedyś z psami. Bardzo mi tego brakuje.

Pamiętam słoneczne warszawskie niebo, łódzkie spotkania. Rozjaśniałeś świat. Mój refleks opóźniał się z rozpoznaniem, lecz intuicja mówiła, że świat się wali. Na zgliszczach postawiłeś nowe miasto, nowy byt.

Nie ważne ile marzeń osiągnę. Jest ich dużo. Myślisz, że już czas żegnać teraźniejszość? Bardzo męczy. Nie sądzę, by mogła przynieść coś dobrego. Odmówiła.

Może się mylę. Jestem zniecierpliwiona. Obita nieco ludzkimi reakcjami. Marzę daleko. Czy mogę zostać Twoim delikatnym odbiciem? Marzenia są bardzo drogie.

Na razie ćwiczę, by mieć kręgosłup silniejszy niż wyobrażony. Kreślę, by mieć co potrzebuję. Daleko do ideału. Nie szkodzi. Nikt by go nie zauważył. Jestem zmęczona.

Kupiłam nowe buty na start. Dadzą mi inny rozbieg. Myślisz, że małe "tournée" ma sens? Może nastawić na dłuższy "rejs"? Wiem, że rozumiesz o czym piszę.
Pozdrawiam Mistrzu.

Nieskromna Em.
02.12.2024 r.
z serii "Listy do mistrza"

Lokalizacja: Warszawa, Polska

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Moje dopełnienie

-
Obraz
Mistrzu, Dzisiaj, po raz pierwszy zauważyłam niedostatek interpretacji odbiorców, sprawiający wrażenie braków algebraicznych. Jestem zaskoczona, albowiem spodziewałam się innej interpretacji słowa i zdarzeń. Biorąc pod uwagę różnorodność wykształceń będących naszymi intelektualnymi zbiorami, logiczne jest, iż różnice zbiorów powinny zostać zauważone gołym okiem, nawet przez przeciętnego odbiorcę. Skoro zbiór A jest zbiorem pedagogicznym, zbiór B, jest zbiorem ekonomicznym, nie ma możliwości, by zbiór B był kopią zbioru A. Niemniej zasadne jest twierdzić, iż z powodów zarówno pedagogicznych jak i ekonomicznych, obydwa zbiory mają punkty zbieżne, które na mapie życia, możemy określić zbiorami wspólnymi. Jeżeli obydwa zbiory, będące całkowicie odrębnym bytem, zawierają niezależne od siebie marzenia, będące spójne, zbliżone, możemy z całą pewnością zaliczyć je do zbioru wspólnego, łączącego nas pomimo olbrzymich różnic. Co ważne, z uwagi na różnice środowiskowe, kierunkowe, doświadczeniowe...
Czytaj więcej

List do Mistrza

-
Obraz
  Drogi Mistrzu Piszę kolejny raz, ponieważ nie mogę wszystkiego napisać w jednym liście. To byłoby niestosowne. Nie wiem czy wszystko też można, choć wiesz, że zawsze jestem sercem. Opowiadałam dzisiaj o tamtej prasie. Tak bardzo... Redaktor napisał, że ją zlikwidowali, a ja mam setki pytań. Tą dawniej, czy tą później? Pierwszej nie znałam, drugiej zniknięciem byłam zaskoczona. Nie wiem co się stało, ale zupełnie mi się to nie podoba. Coś można przywrócić chociażby przez E. Dzisiaj są nowe technologie. Nawet pisać połowę AI może, byle redaktor sprawdził ludzkim okiem. Nie mogę znaleźć jednej z książek, ani wydawcy. Tak bardzo chciałby nabyć. Czytałam recenzję, autorskie słowo, fragmenty, lecz tam jest więcej. Są odpowiedzi na wszystkie moje pytania. Gdyby tak inni mówili, jak Ty piszesz, szybciej bym rozumiała. Mimo to, nie pomyliłam się bardzo. Tak właśnie czułam. Mistrzu. Nawiąże jeszcze raz, jeśli pozwolisz, do artykułu z przed lat. "(...) Smok zieje ogniem". Doskonale ro...
Czytaj więcej

Dziękuję Mistrzu

-
Obraz
  Drogi Mistrzu, Dziękuję Ci za to, że byłeś tego dnia tam gdzie ja. Twoja obecność uleczyła mi duszę. Rozkruszyła skorupę rdzy, która porastała moje serce. Stałeś naprzeciw mnie, a ja nieświadoma kim jesteś, patrzyłam Ci w twarz, jak zahipnotyzowana. Dopiero po upływie kilkunastu sekund zaczęłam rozumieć, co się dzieje. Nie byłam w stanie odwrócić wzroku, nie chciałam. Ta siła była silniejsza nad wszystko. Zaczęłam rozpoznawać, jakbym dopiero teraz odzyskiwała świadomość. Jakby zasłona schodziła mi z oczu. Jakby wracała utracona pamięć, świadomość. Nie poznałam od razu, lecz w chwili kiedy pytałam siebie "co się dzieje?". Co działo się wówczas? Twoja energia pochłonęła mnie i dokonała reinkarnacji, przemiany. Odblokowała zmagazynowane części nie tylko wspomnień. Wpatrzona w twoje oczy nic nie mówiłam, a Ty robiłeś to samo. Wpierw zapytywałam siebie, "co się dzieje?", następnie "czy to możliwe?". Nie mogłam uwierzyć, że staliśmy naprzeciw siebie. Tak bardz...
Czytaj więcej